Stanisław Tomaszewski "Miedza" był utalentowanym polskim rysownikiem, który urodził się w 1913 roku w Warszawie. Podczas okupacji hitlerowskiej działał w ZWZ/AK. Pisał teksty do "Agencji Prasowej" i dokumentował zbrodnie popełniane przez Niemców. Materiały zgromadzone przez "Miedzę" stanowiły niezbity dowód przeciwko okupantowi w procesach norymberskich.

W 1941 roku Stanisław Tomaszewski został aresztowany przez Gestapo i brutalnie przesłuchiwany na Pawiaku. W obawie, że nie wytrzyma dalszych przesłuchań "Miedza" poprosił o truciznę. Jednak władze konspiracyjne postanowiły odbić Tomaszewskiego. Pewnego dnia "Miedza" został celowo zarażony tyfusem w więziennym ambulatorium dentystycznym. Dzięki temu został przeniesiony do szpitala zakaźnego, gdzie udał atak wyrostka robaczkowego.

W związku z koniecznością przeprowadzenia operacji "Miedza" został przewieziony do szpitala na Woli, gdzie działający w konspiracji lekarze - prof. dr Józef Grzybowski i dr Leon Manteffel - Szoege upozorowali przeprowadzenie zabiegu. Po jego zakończeniu przekazano Niemcom, że pacjent zmarł.

"Miedza" został zamieniony na stole operacyjnym z przygotowanymi wcześniej zwłokami niedawno zmarłego mężczyzny.

Historia ucieczki Stanisława Tomaszewskiego przeszła do legendy.

Czytaj także:

• "Wsypa" w kościele
• Napad na bank
• Afera Hotelu Polskiego
• Proces szesnastu